نقد و بررسی بازی Middle-Earth: Shadow of Mordor | ارباب سایه‌ها

چالش بزرگی که در ساخت عناوین محیط-باز، همواره پیش روی بازی‌سازها قرار دارد، برقراری توازن و تعادل بین دو ویژگی مهم است: ایجاد یک تجربه‌ی شخصی و منحصر به فرد برای مخاطب از یک سو و دنبال کردن خط داستانی و پیشرفت مشخص در بازی از سوی دیگر. اگرچه این دو ویژگی در ظاهر با یکدیگر در تضاد هستند اما می‌توان بازی‌هایی را نام برد که دارای توازن یاد شده باشند. تازه‌ترین مثال برای این دسته از عناوین نیز دستپخت جدید Monolith است که Middle-earth: Shadow of Mordor نام دارد.

داستان بازی گسترده و در عین حال محدود به انتخاب شما است و این همان راه حلی است که سازندگان بازی Middle-Earth: Shadow of Mordor برای چالش بزرگ پیش روی‌شان ارائه کرده‌اند. «تالیون» شخصیت اصلی بازی که در نگاه اول آدم را یاد «آراگورن» ارباب حلقه‌ها می اندازد، با همراهی یک روح اسرار آمیز که با هویتش در طول داستان بیشتر آشنا می‌شویم، به قصد گرفتن یک انتقام شخصی وارد سرزمین سیاه «موردور» می‌شود تا ارتش «سائرون» و فرماندهان قدرتمندش را تار و مار کند. البته موردور هنوز به آن مکان مرده و روح زده‌ای که در ارباب حلقه‌ها دیده‌ایم تبدیل نشده، چراکه وقایع بازی در فاصله‌ی زمانی بین هابیت و ارباب حلقه‌ها اتفاق می‌افتند.

سه شخصیت محوری داستان بازی

در روزگاری که تمام سازندگان تلاش می‌کنند تا روایت شخصی خود از مجموعه‌های قدیمی را ارائه دهند و به قولی امضای پای اثر را ضمیمه آن کنند، پایبندی Monolith به ریشه‌های تالکینی بازی قابل تقدیر است. این وفاداری هم در بخش داستانی و شخصیت پردازی و هم در قسمت طراحی محیط‌ها نمود پیدا می‌کند و باعث می‌شود تا حس بودن و ماجراجویی در «سرزمین میانه» به خوبی برای مخاطبین آشنا با دنیاهای تالکینی تداعی شود. کوهستان‌های سر به فلک کشیده و دشت‌های پهناور موردور پر است از رازهای مخفی که برای کشف‌شان باید ساعت‌ها و روزها وقت بگذارید. تمام مناطق بازی با کیفیت بصری نسبتا خوبی طراحی شده‌اند و جلوه‌های گرافیکی نظیر انفجارها، بارش باران و نورپردازی‌های هنرمندانه، به غرق شدن مخاطب در این دنیای پهناور کمک می‌کنند. برای مشاهده نهایت کیفیت بصری بازی پیشنهاد می‌کنیم از یک رایانه شخصی قدرتمند استفاده کنید که انتخاب‌های بیشتری برای تنظیمات گرافیک در اختیارتان می‌گذارد.

با این حال اگر پس از چند ساعت گشت و گذار در دنیای بازی احساس افسردگی کردید به شما حق می‌دهیم! سازندگان، سرزمین میانه را بسیار تاریک‌تر و دلگیرتر از آنچه که تصور می‌کردیم ترسیم کرده‌اند. اگر چه در نیمه دوم بازی و با وارد شدن به سرزمین جدید، محیط‌ها کمی روشن‌تر و سرزنده‌تر می‌شوند، اما به طور کلی باید به این نکته اشاره کنیم که Shadow of Mordor در بین تمام فیلم‌ها، بازی‌ها و سایر آثاری که تا کنون سرزمین میانه را به تصویر کشیده‌اند از همه سیاه‌تر است.

بازی در بخش گیم پلی خود به طور مشخص پیرو دو عنوان Assassin’s Creed و Batman Arkham است. اما این به معنی عدم وجود نوآوری در Shadow of Mordor نیست. سیستم جدیدی که سازندگان آن را «نمسیس» نامیده‌اند (و در ادامه درباره‌اش خواهیم گفت)، شاید یکی از بهترین و خلاقانه‌ترین مکانیزم‌هایی باشد که طی سالیان اخیر در یک بازی معرفی شده است. حرکات تالیون، نحوه بالا رفتنش از دیوارها و پرش‌هایش در هنگام عبور از موانع، بی‌درنگ شما را یاد شخصیت های سری Assassin’s Creed می‌اندازد. حتی انیمیشن‌های تالیون نیز در بیشتر موارد به طور دقیق یادآور عناوین آن مجموعه هستند. از سوی دیگر مبارزات خوش آهنگ بازی با الگوگیری محض از بازی‌های اخیر مجموعه Batman طراحی شده‌اند. حمله، جاخالی دادن، غلتیدن و اجرای ضربات ویژه از جمله حرکاتی‌اند که به صورت پی در پی و زنجیروار باید روی دشمنان خود که عموما اُرک‌های موردور هستند پیاده کنید.

ریتم مبارزات بازی بسیار مناسب است و و در صورت اجرای صحیح ضربات، اکشنی بی وقفه را برای شما به ارمغان می‌آورد؛ درست مانند آنچه قبلا در سری Batman Arkham دیده‌ایم. برخی از دشمنان به طور معمول نابود نمی‌شوند و باید برای ضربه زدن به آنها ابتدا از روی سرشان با یک حرکت آکروباتیک بپرید و سپس از پشت ضربات خود را وارد نمایید. دسته‌ای دیگر از ارک‌ها هستند که ترجیح می‌دهند از راه دور و با کمان شما را مورد حمله قرار دهند. بهترین گزینه برای ناکار کردن این دشمنان استفاده از تیغ‌های پرتابی است. راستی یادتان باشد که همیشه ارک‌های خبرچین را آخر از همه گوشمالی بدهید، چون با شکنجه کردن آنها قبل از مرگ می‌توانید اطلاعات مفیدی درباره فرماندهان ارتش سائرون، که دشمنان اصلی شما محسوب می‌شوند بدست آورید. همان‌طور که می‌بینید تنوع در روند مبارزات بازی مناسب و در نوع خود مثال زدنی است.

سیستم نمسیس

با اینکه مبارزات عالی Shadow of Mordor به تنهایی برای درخشش این عنوان کافی هستند، اما باید وجود سیستم نمسیس را بارزترین و حتی بهترین ویژگی بازی بنامیم. هر یک از فرماندهان ارک، دارای ظاهر و شخصیت مختص به خود هستند؛ همچنین هر کدام نقاط قوت و ضعف مشخصی دارند که باعث می‌شود در نبرد با آنها استراتژی‌های متفاوتی را در پیش بگیرید. برای مثال از بین بردن یک فرمانده ارک تنها با مخفی‌کاری امکان پذیر است، در حالی که دیگری را فقط از طریق مبارزه تن به تن می توان مغلوب کرد. به لطف همین سیستم نمسیس، تمام دشمنان شما در بازی دارای نام، رتبه و حتی حافظه (!) اختصاصی هستند. برای مثال اگر شما در صحنه‌ای از بازی با یک ارک مبارزه کنید اما او را نکشید، ممکن است در مراحل بالاتر دوباره با همان ارک روبرو شوید و این بار در کمال تعجب ببینید که او تاکتیک مبارزه‌اش را تغییر داده و بسیار قدرتمندتر از دفعه قبل شمشیر می‌زند. در واقع همان گونه که شما در بازی تراز گرفته و ماهر تر می‌شوید، دشمنان شما نیز بیکار نمی‌نشینند و برای شکست دادن شما مدام در حال تمرین هستند و گاهی هم ارتقای درجه پیدا می‌کنند. به این ترتیب نمسیس به پویا تر شدن دنیای بازی کمک قابل توجهی می‌کند و باعث می‌شود تا هرگز از مبارزه با ارک‌های موردور احساس خستگی نکنید.

بخش ارتقای مهارت‌های بازی تنوع و گستردگی قابل قبولی دارد. این ارتقاها را می‌توان به طور کلی در دو بخش مربوط به مبارزات و مخفی‌کاری دسته‌بندی کرد. تالیون پس از هر ارتقا به مهارت و توانایی جدیدی دست پیدا می‌کند که برخی از آنها برای مواجهه و غلبه بر فرماندهان ارک کاملا ضروری هستند. ضمنا پس از کشتن هر فرمانده آیتم‌های ارزشمندی نصیب‌تان می‌شود که می‌توانید به وسیله آنها سلاح‌ها یا زره خود را تقویت نمایید.

Shadow of Mordor را می‌توان در زمانی حدود 20 ساعت تمام کرد. اما برای تکمیل تمام ماموریت‌های فرعی و گرفتن همه‌ی آیتم‌هایش می‌بایست بسیار بیشتر از این‌ها در سرزمین میانه پرسه بزنید.

Shadow of Mordor یک بازی محیط-باز خوش ساخت است که اگرچه برخی ویژگی‌های برجسته‌اش را باید تقلیدی بنامیم، اما به هیچ وجه نمی‌توانیم آن را عنوانی ضعیف یا حتی متوسط قلمداد کنیم. سیستم مبارزات جذاب، وجود ارتقاهای پیشرفته و از همه مهم‌تر سیستم نمسیس از جمله نکات مثبت برجسته‌ای هستند که Shadow of Mordor را به بهترین بازی ساخته شده در دنیای ارباب حلقه‌ها، و همچنین یکی از بهترین عناوین محیط-باز سالیان اخیر بدل می‌کنند. این بازی آنقدر خوب است که از حالا می‌توانیم برای انتشار ادامه‌اش لحظه شماری کنیم.